The Cape Cod Loop, 2015 a two-channel digital projection, 6 min
tekst tentoonsteling Zac Rose
Het is het lichaam en hoe het de architectuur draagt, de ruimtes uitrekt en haar volumes vult dat de architectuur haar betekenis geeft. ‘The Cape Cod Loop’ is het resultaat van David Bergé’s poging het Kugel-Gips House van Charlie Zehnder (Massachusetts, USA) te ‘dragen’. De video wordt gepresenteerd samen met ‘The Berchem Loop’, gerealiseerd in het gebouw van Extra City tijdens ‘The Image Generator’.
In 1938 nodigde Walter Gropius, de oprichter van Bauhaus, Europese architecten, ontwerpers en studenten in ballingschap uit om zich gedurende de zomer bij hem in Cape Cod in Massachusetts (VS) te voegen. Uit de bijeenkomst van die zomer groeide er een beweging van hoofdrolspelers van de moderne architectuur, zoals Marcel Breuer, Serge Chermayeff en Paul Weidlinger, die voor zichzelf en voor hun vrienden huizen bouwden en zo een ruimte voor utopisch denken en moderne ontwerpen schiepen, die zich in naoorlogse gemeentelijke experimenten ontwikkelden.
Een belangrijk deel van dit erfgoed werd vandaag door de Cape Cod Modern House Trust gerestaureerd. Gedurende enkele weken in oktober 2014 was David Bergé er op uitnodiging van de Trust artist in residence en hij verbleef een poosje in het Kugel-Gips House uit 1970 van Charlie Zehnder.
“In een ruimte verblijven, is ze aantrekken en dragen. Een gebouw, net als een kledingstuk, wordt gedragen en verslijt.”
Giuliana Bruno
Architectuur kan haar betekenis enkel uit onze lichamen afleiden, wanneer deze in haar optreden, in hun lijvigheid, in hun stoffelijkheid, totdat de draden gespannen staan en de naden zichtbaar worden. Het resultaat van Bergés poging om het Kugel-Gips House als een kledingstuk te dragen, is The Cape Cod Loop. Dit nieuwe werk probeert ons begrijpelijker te maken, hoe tijd en ruimte – en vandaar tevens het maken van foto’s, het maken van architectuur, en zelfs het verweven met het verhalende – op hun manier de definitie van wat het betekent om een gebouw te bewonen, kunnen heronderhandelen: om het te verkreuken, om er aan te rukken en te zien hoe het voor een deel op de vloer ontrafeld wordt.
Het eerste resultaat van Bergés residentie was zijn PeopleScapes #3 – The Cocktail Piece, een kritische ruimtelijke “reenactment” op de site zelf van de avondlijke bijeenkomsten die de gemeenschap in zijn hoogtijdagen gekenmerkt hadden.
The Cape Cod Loop neemt dit thema van “herhaling van de geschiedenis” op en stuwt het op prikkelende manier de 21ste eeuw in. Eerst brengt een dicht tegen het lichaam aan gehouden camera ons naar de zwak verlichte ingang van het huis, gestaag glijdt ze ons met zich meevoerend door een anonieme, smalle hal en de trap op. Dichtbij, zonder evenwel claustrofobisch te werken, bouwt de focus op de resoluut alledaagse facetten van deze ruimte – de witgekalkte betonblokken, het vast tapijt dat zich tussen de wanden in een gevoelig groen uitstrekt – een gevoel van verwachting op.
En boven aan de trap vangen we door een groot raam een korte glimp van de bomen op, die in fel licht badend in een bries ruisend staan te wiegen, evenals het knallende kersenrood van een iconische Eames-plywood-stoel. Dit alles steekt schril af tegen de voorafgaande visuele monotonie waar we snel naar terugkeren.
Bergé legt er de nadruk op door zijn eigen, subjectief lichaam als vehikel te gebruiken voor hoe zijn werk in het Kugel-Gips House gemaakt wordt, zij het een hommage aan de cocktail party of een re-integratie van een beweging en door opnieuw onze blik op de lelijke of over het hoofd geziene hoeken van het moderne huis te richten.
Door twee keer naar The Cape Cod Loop te kijken, dragen we ook tot het fixeren ervan bij (er valt niets meer te verwachten), en zoals bij een foto kan je er ook naar staren, hem bestuderen, een verhaal toedichten, van dichtbij observeren, uit elkaar pulken, bewonen.
Voor het Image Generator Festival zal David Bergé de Cape Cod Loop voorstellen, samen met de Berchem Loop die in het hele festivalgebouw gemaakt werd.
