Tijd geeft een menselijk karakter aan elk object in beweging. De toeschouwer begint intenties en verlangens te projecteren op het levenloze door de manier waarop ze worden bewogen.

Voor Ice werk ik met touwen om door eenvoudige knopen en/of plaatsing efemere architecturen te creëren. De performer en het object putten zich uit in voortdurende beweging en het vertellen van verhalen waar oud en heden samenleven onder het behoud van de kou. Daarom nemen personages uit verschillende tijdsperioden de diepte van de gemeenschappelijke existentiële zorgen en hoop op inefficiënte acties en nutteloze inspanningen in zich op.

Ice is het resultaat van het verlangen om te overleven, het verstrijken van de tijd te vieren en samen een utopische toekomst voor te stellen. Ice is een hybride vorm tussen dans, theater, architectuur en beeldende kunst, ontworpen voor iedereen om zijn eigen verhaal te vinden en te navigeren door tijd, ruimte en zichzelf.

Deze solo is een hymne aan onze menselijke conditie door de performer alleen voor een uitgestrekte en complexe wereld te plaatsen. 

Concept, choreografie en dans Bahar Temiz in samenwerking met Maik Riebort Tekst Michael de Cock, Bahar Temiz Scenografie Meryem Bayram Lichtontwerp Pol Matthé Geluidsontwerp Charo Calvo Artistiek advies Marc Vanrunxt Technisch directeur Nele Verreyken Dramaturgie Kristin Rogghe

Productie Platform 0090 Coproductie KVS, C-Takt, wpZimmer, Het Laatste Bedrijf Residenties Workspace Brussels, wpZimmer met de steun van Sabancı University Sakıp Sabancı Museum, Tax Shelter maatregel van de Belgische Federale Overheid en Gallop Tax Shelter