Oertaal: oefeningen
een onderzoek van Enrica Camporesi met Line Mertens en Andreia Rodrigues in een scenografie van Bert Serneels
Er is geen niets.
Ik ben tussen. Ik word wij.
Maar als ik soms wij word, ben ik niet altijd zeker wie wat zegt.
Onze hier is ooit jullie daar geweest en onze nu past bij jullie toen.
Welke woorden geven wij door en aan wat houden wij ons vast?
Wie heeft me aangeleerd om water en lucht te onderscheiden, ook al zijn die even blauw?
Laat ons niet verdrinken in een glas water!
Want: leren is vreugde, openbaring, het tegenovergestelde van eenzaamheid.
Er is geen niets. In relatie met mij ontstaat ook jij.
Oertaal: oefeningen gaat op zoek naar verwondering daar waar het ons lukt om elkaar te begrijpen.
een onderzoek van Enrica Camporesi (concept, tekst, vormgeving) samen met Line Mertens en Andreia Rodrigues (onderzoek, tekst, performance) en Bert Serneels (onderzoek, scenografie)
in conversatie met Sanne Van Rijn (Toneelacademie Maastricht) en Tine Colen (vuil op het podium) en Platform 0090 (technische en productionele assistentie, artistiek advies)
Een productie van Enrica Camporesi en Platform 0090
Een coproductie van C-Takt (Pelt) en De Singel
In creative residency in hetpaleis en Rataplan
Oertaal: oefeningen zou onmogelijk zijn geweest zonder de warme steun van een aantal huizen en organisaties in de afgelopen twee jaar. Bedankt aan Mestizo Arts Platform, Monty, STORMOPKOMST, de Vlaamse Overheid, wpZimmer en Zuidpool!
→ Als veelzijdig theatermaker en onderzoeker speelt Enrica Camporesi met wat taal betekent en hoe we dingen doen en veranderen met onze woorden. In Oertaal: oefeningen (2020 - doorlopend) verspreidt ze een verzonnen mythe in de vorm van teksten, improvisaties en theaterworkshops.
BIO
Line Mertens is schrijver en performer.
Ze studeerde af als docent en regisseur aan de Toneelacademie Maastricht, waar ze nu de masteropleiding volgt. Naast Oertaal: oefeningen, werkt ze momenteel aan vijf speeches voor YouTube en zoekt manieren om samen met jongeren luidop te denken - omdat denken een collectief gebeuren is, en de verhalen die we vertellen ertoe doen. Met de steun van De Veerman (Antwerpen).
Andreia Rodrigues (°1983) geboren in Lissabon (PT), groeide op in Zuidoost-Azië - Macau en woont als danseres, maker en yogaleraar momenteel in België. Ze begon aan haar dansstudie in de Escola Superior de Danca (PT) en studeerde in 2006 aan de `Fonty`s Dansacademie in Tilburg op de afdeling Performance af. Sindsdien werkt ze als danseres bij verschillende gezelschappen in Europa zoals Jan Martens (BE), Backsteinhaus Produktion (DE), Velo Theater (FR), Kopergietery (BE), Romeo Castellucci (IT), BrothersForman (CZ), onder andere. Haar creatieve en professionele kracht is haar vermogen om oprechte verbinding met mensen te maken, en te geven wat hij of zij nodig heeft, zowel artistiek als menselijk.
Bert Serneels is een interdisciplinaire maker en ontwerper. Zijn toolbox is samengesteld vanuit artistiek onderzoek en professioneel-persoonlijke ontwikkeling.
Al tijdens zijn opleiding als interieurarchitect (Antwerpen 1999) zocht hij de grenzen op van zijn discipline door te zoeken naar de verhalen achter de ruimtes, objecten en mensen. Deze aanpak, die hij het narratief ontwerp noemt, is zijn vonk naar scenografie.
Vanuit deze fascinatie start hij in 2002 een loopbaan als technisch ontwerper bij Opera Ballet Vlaanderen, waar hij instaat voor de technische vertaling van scenografische concepten. Daarnaast combineert hij dit werk met interieurprojecten, later met het onderwijs als gastdocent Tijdelijke installaties (Kask Gent 2012-15), als production designer in film (Silent Campine 2017, Logger 2022) en dan terug als student in de post-experience Master in theatre (Toneelacademie Maastricht, 2018-21). In zijn onderzoek richt Bert zich op volatiliteit in de publieke ruimte zoals in zijn soundwalk untraced lines (2020), in de essay after soundwalk en in de website dwell-on.com (2021). Als scenograaf gebruikt hij dit artistiek onderzoek en deze toolbox voor het ontwerpen van narratieve ruimtes en plekken.
